PERSPEKTYWA

Prospettiva – Wisława Szymborska

“Cape Cod Morning” - E. Hopper

Si sono incrociati come estranei,

senza un gesto o una parola,

lei diretta al negozio,

lui alla sua auto.

Forse smarriti

o distratti

o immemori

di essersi, per un breve attimo,

amati per sempre.

D’altronde nessuna garanzia

che fossero loro.

Sì, forse, da lontano,

ma da vicino nient’affatto.

Li ho visti dalla finestra

e chi guarda dall’alto

sbaglia più facilmente.

Lei è sparita dietro la porta a vetri,

lui si è messo al volante

ed è partito in fretta.

Cioè, come se nulla fosse accaduto,

anche se è accaduto.

E io, solo per un istante

certa di quel che ho visto,

cerco di persuadere voi, lettori,

con qualche verso occasionale,

quanto triste è stato.

PERSPEKTYWA

Minęli się jak obcy, 

bez gestu i słowa, 

ona w drodze do sklepu, 

on do samochodu.

Może w popłochu 

albo roztargnieniu,

albo nicpamięraniu, 

że przez krótki czas 

kochali się na zawsze.

Nic ma zresztą gwarancji, 

że to byli oni.

Może z daleka tak,

a z bliska wcale.

Zobaczyłam ich z okna,

a kro patrzy z góry, 

ten najłatwiej się myli.

Ona zniknęła za szklanymi drzwiami,

on siadł za kierownicą 

i szybko odjechał.

Czyli nic się nic stało 

nawet jeśli stało.

A ja, tylko przez moment 

pewna, co widziałam, 

próbuję teraz w przygodnym wierszyku 

wmawiać Wam, Czytelnikom, 

że to było smutne.